Grote kastjes worden klein

Zo. Verder met het de grote kleding-wisseltruc. Tijd voor etappe 2!

Oudste dochter vermaakt zich, en jongste dochter ligt op het grote bed haar handjes te bestuderen. Ik grijp mijn kans en zoek de te kleine kleding voor dochter 2 uit. Die mag in één van de boxen. Uit de grote box wil ik de kleding in haar commode leggen, maar ik realiseer me al snel dat dit een apart kastje oplevert. Te veel kleding, te weinig plek in de commode. Dit ga ik niet af krijgen voordat één van dames mijn aandacht nodig heeft. Ik leg alvast wat kleding in de la, en neem me voor om een volgende keer eerst een andere lade te ontruimen zodat ik de commode anders kan indelen. Dan past het wel.

Omdat ik nog wel íets kan doen op dit moment, besluit ik om kleding die zeker weten te klein is voor dochter 1, in de andere box te doen. Een aantal kledingstukken mag ze eerst nog even passen. Maar niet nu. Dat is voor etappe 3 of 4.

Etappe 3
De volgende dag krijg ik weer wat tijd. Jongste dochter slaapt in de draagdoek, en oudste dochter heeft wel zin in een verkleedpartijtje. Ik had me erop voorbereid om mijn hele arsenaal aan peuter-overredingstactieken in te moeten zetten, maar hier leert het heden me we weer een les. Ik kan mijn verwachtingen loslaten, want ze zijn gebaseerd op mijn gedachten en ervaringen uit het verleden, en niet op wat nu is. Nu is voor dochter 1 blijkbaar een goed moment om kleding te testen. Ze past de ene na de andere broek, jurk en shirt, en ik kan mijn klusje afmaken. De witte commode ziet er nu zó uit:

Oh nee, da's niet helemaal waar. Er staat nog één kledingbox die verdeeld moet worden over de lades van de andere commode. Wordt vervolgd dus maar weer!

---