De afgelopen nachten met het kleine meisje waren op z'n zachtst gezegd kort. Weinig slaap, veel gehuil. Dat eist z'n tol. Ik merkte het aan m'n gedachten. Of eigenlijk: ik had steeds meer moeite om mijn gedachten te herkennen. Ik schakelde over op de automatische piloot. Heel logisch, maar het was moeilijk om het te accepteren. De afgelopen dagen waren dus een goede oefening in mild zijn naar mezelf. Goed voor mezelf zorgen, dus in ieder geval op tijd naar bed. "Maar de kastjes dan?!" zei er regelmatig een stemmetje in mijn hoofd. "En je blog!! Wat moet je dan schrijven?" Nou ehm... niets. Nou ja, niet helemaal niets, getuige dit stukje. En eerlijk is eerlijk, ik heb ook nog wel een kastje gedaan. Vrijdag heb ik mezelf een digitaal kastje gegund. Even heel introvert achter de computer mapjes ordenen. Heerlijk. Nog lang niet af, maar dat geeft niet. Zaterdag heb ik mezelf vrijaf gegeven van het kastjes project. Maar vandaag.... oooh boy! Vandaag rondde ik het project 'luie post' af! Jawel! De zitzak is af! Ik schreef eerder al dat het vullen van de binnenzak geen makkelijke opgave was. Vandaag riep ik de hulp in van manlief. Nadat we de inhoud van een plastic zak in de binnenzak hadden gekregen kwam ook hij tot de conclusie: dit is niet handig, er moet toch een snellere en makkelijkere manier zijn?! De oplossing vonden we na even nadenken in een beker yoghurt. Nou ja, in een beker waar eerst yoghurt in had gezeten, maar die we bewaard hadden omdat het wel handig kon zijn als we weer eens een verfklus hadden. Nu hebben we een héleboel van die bekers (nee, dat komt voor de verandering niet door mij), dus we konden er best eentje slopen. De bodem knipte ik eruit. Daarna maakte ik hem aan één kant aan de binnenzak van de zitzak vast. De andere kant plakte ik aan de plastic zak. En toen ging het ineens heel makkelijk! De foto's ter illustratie. De opening van de binnenzak naaide ik dicht, en toen kon de buitenzak er overheen.
Project afgerond. De resterende zakken met piepschuim bolletjes plaatste ik maar gelijk op de weggeefgroep. Is dat ook weer van mijn lijstje. En als er geen animo voor blijkt te zijn gaan ze woensdag de deur uit.
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
AuteurLaura, getrouwd, moeder van 2 dochters, mindfulnesstrainer en geen opruimwonder. Met een vriendelijke houding naar mezelf oefen ik elke dag 1 tot 30 minuten met loslaten door één klein deel van mijn huis op te ruimen. Archieven
Februari 2016
Categorieën |