Schoon genoeg

De afgelopen week ben ik niet zo trouw geweest met opruimen. Zo voelt dat althans. De criticus draait overuren, maar ik trek me er niet zoveel van aan. Ach, hij bedoelt het goed, zullen we maar zeggen. Hij heeft het beste met me voor. Alleen houdt hij geen rekening met de omstandigheden en met mijn grenzen. Daar zorg ik dan wel voor.

Zaterdag nam ik eens een mindfulle kijk in onze badkamer. Daar staat een kast met allemaal plastic bakken. Nu ik er zo over nadenk, hebben we eigenlijk wel een heleboel van die bakken! Blijkbaar bevallen ze goed als het op opruimen aankomt. Die in de badkamer hebben we al heel lang, en dat blijft ook zo. In één van de bakken zitten de spullen die we niet zo vaak gebruiken, of op voorraad hebben, maar die ik ook niet weg wil gooien. Ideaal, want zo komt er geen stof op. En aan stof geen gebrek in ons huis, kan ik je vertellen.

Maar... die bak puilde uit, en ik had er intussen van alles op gelegd, omdat het er niet meer in paste. Daar stoorde ik me aan Eens in de zoveel tijd de bak nalopen blijkt een goede gewoonte. En dus ging ik fluitend aan de slag.

Er kon best veel uit. Het grootste gedeelte gooide ik zonder treuren in de prullenbak. Na afloop had ik weer een fijn overzicht welke artikelen we voorlopig niet in huis hoeven te halen, en van welke dingen we het laatste exemplaar hebben aangebroken. Ik trok de conclusie dat ik zoveel dingen helemaal niet nodig heb en dat het best ietsje minder kan.

Schoon, schoner, schoonst

Vandaag ruimde ik een klein kastje op. De laatste commode in de rij van 3. Alleen de bovenkant was echt nodig, dus dat was een overzichtelijk klusje. Het zonnetje scheen heerlijk de slaapkamer in, en in alle rust (de dames zijn op de opvang) ging ik aan de slag. Fluitje van een cent. Ook wel eens fijn.

Tien minuten later was ik klaar. Een tweetal zaken gingen op de weggeefstapel, de rest had of al een mooie plek in huis waar het naar terug kon, of kreeg een mooie plek in de prullenbak. Zo. Doekje erover, klaar!

De komende dagen zit ik in training, en ga ik zelf ook weer verschillende trainingen verzorgen. Het is niet zo realistisch om van mezelf te verlangen dat ik dan ook nog allerlei opruimklussen aanpak. Duss.... wordt vervolgd, maar wanneer? Dat zal de tijd mij leren.