Een kastje per dag...

Ik zal het maar toegeven: ik ben bepaald geen opruimwonder. Nou ja, opruimen kan ik nog wel, maar weggooien... Hoe vaak ik wel niet gedacht heb: "misschien komt het nog van pas!" Of: "het is nog goed, wat zonde om het weg te gooien!" Of: "ah, dat heb ik van ... gekregen!" Dat loslaten wat je met mindfulness oefent, blijkt soms behoorlijk lastig te zijn. Dus mijn huis loopt langzaam vol. En hoe meer spullen je hebt, des te lastiger wordt het om daar overzicht in te houden. En... sinds oktober woont er een nieuw mensje in ons huis, waardoor de noodzaak om ruimte te maken alleen maar groter is geworden. Kortom: het is tijd om mijn opruimgewoontes eens onder de loep te houden. 

Een paar jaar geleden heb ik geëxperimenteerd met iets dat een behoorlijk mindfulle manier van opruimen bleek: een kastje per dag. Geïnspireerd door een dame die elke dag iets opruimde en daarover blogde, deed ik een opruimklusje dat voldeed aan de volgende voorwaarden:

• Een afgebakend stukje van je huis: (een deel van) een kastje, laatje, plank, of hoekje;
  
• Maximaal 30 minuten (maximaal ja, dus een klusje van een minuut telt ook!);
  
• Duurt de klus langer? Dan stop je en ga je de volgende dag verder;
• De klus valt buiten de reguliere huishoudelijke taken;
• Alles wat niet weg kan, maar ook niet kan blijven liggen op de plek die je aan het opruimen bent, leg je op een plek waar het beter kan liggen. Je ruimt de nieuwe plek niet op; hij komt namelijk een andere dag aan de beurt!

En zo zag mijn eerste kastje er ooit uit:

Vóór

Na!

Deze manier van opruimen werkte heel goed voor mij! Stukje bij beetje kreeg ik een opgeruimder huis, dat ik bovendien steeds sneller (en dus makkelijker) kon opruimen. En terwijl ik met dit project bezig was, zag ik de parallellen met mindfulness:

• Focus: je richt je op één plek, en daar blijf je bij. Je gaat geen andere delen van je huis opruimen. Die worden namelijk vanzelf een keer een 'kastje'. Ook de tijdslimiet van 30 minuten helpt om de focus vast te houden. 
• Aandacht: door maar een klein stukje van je huis op te ruimen, kun je dit je volledige aandacht schenken. Ook nu helpt de tijdslimiet je om niet af te dwalen. 
• Vriendelijkheid: je hoeft niet gelijk úren te besteden aan het opruimen. Sterker nog, ook een klusje van een minuut telt mee. Daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen. Je doet gewoon wat voor jou op dat moment haalbaar is. Dus als je een keer echt weinig tijd hebt, of je niet zo lekker voelt, dan ruim je gewoon iets heel kleins op. Heb je toch weer iets opgeruimd die dag wat je anders had laten liggen. 
• Vertrouwen: je hoeft niet in één keer je hele huis op te ruimen. Je doet het stapje voor stapje, en je vertrouwt erop dat elk 'kastje' een keer aan de beurt komt. Net als dat je erop kunt vertrouwen dat elke oefening in mindfulness bijdraagt aan je geestelijke gezondheid. Ook al zie je niet direct het resultaat. 
• En, het belangrijkste: je doet het elke dag. Juist doordat je het onderdeel maakt van je dagelijkse routine, levert het uiteindelijk een positieve verandering op. 
  

En toch, ondanks dat het zo goed werkte, ben ik er destijds ook weer mee gestopt. Waarom? Om dezelfde reden als waarom sommige mensen het lastig vinden om elke dag mindfulness te beoefenen. Te druk, geen zin, komt even niet uit, m'n hoofd staat er niet naar, doe ik morgen wel, te moe, ik had al zo'n rotdag, het is toch niet zo nodig vandaag... En wat zeg ik daar als mindfulnesstrainer dan op? "Geeft niks! Je kunt elke dag opnieuw beginnen!" Dus bij deze.