Een berg wordt een heuveltje

Dag 1 van mijn oude nieuwe project, en ik begin met hetgeen waar ik als een berg tegenop zie. Mijn 'papieren'. Ik wilde eerst 'administratie' tikken, maar dat is het allang niet meer, het is alles wat ik aan papier heb verzameld en wat ik om de een of andere reden van belang vond om te bewaren.

 Pfff... De moed zakt me in de schoenen. Maar dan herinner ik me de lessen die mindfulness me geleerd heeft: gewoon beginnen. Het hoeft niet leuk te zijn, je moet het gewoon doen. En oh ja, het maximum van 30 minuten per kastje. Alles wat niet af is, wacht geduldig tot morgen. Ik heb het al zo lang laten liggen, die paar keer 30 minuten die me dit gaat kosten om op te ruimen, kunnen er dan ook nog wel bij. Gelukkig het hoeft niet af. Dat geeft de burger moed.
Fluitend ga ik aan de slag. Ik neem me voor om te kijken hoe ver ik kom.

---

Ik kom een telefoonrekening tegen, en herinner me dan dat ik nog wilde uitzoeken welk nieuw abonnement ik wil. Handig dat hier mijn internetverbruik op staat! Ik kom even in de verleiding om uit te zoeken wat mijn verbruik nou daadwerkelijk is, maar herinner me dan ineens weer één van de principes van het kastje per dag: één kastje per dag! Alles wat je tegenkomt wat bij een ander 'kastje' hoort, leg je daar neer, tot het tijd is voor dat kastje. Een nieuw telefoonabonnement afsluiten is zo'n kastje. Geërgerd en opgelucht tegelijk leg ik de rekening terug op de stapel en begin ik maar eens met sorteren. Ineens zijn die 30 minuten al om en ziet het er zó uit:

Stapeltjes per categorie. Die ga ik de volgende keer uitzoeken.

En terug in de bakjes gelegd ziet het er ineens zó uit.

Zo. Mijn opruimtijd zit erop voor vandaag. Morgen ga ik één van de stapeltjes te lijf.