Vol goede moed begon ik dinsdag aan een nieuw project: de voorraadkast. Ik schreef er al eerder over. Het was ooit heel netjes, volgens het kastjes-principe plank voor plank opgeruimd. Maar de klad kwam erin. Manlief verplaatste wat, we kregen of kochten nieuwe spullen die ook een plekje nodig hadden, ik had andere prioriteiten dan de boel opnieuw ordenen, en de chaos was compleet. Tijd dus om deze kast liefdevol stukje bij beetje op te ruimen! ![]() Het vergde wat in- en uitademen om deze foto te plaatsen. De innerlijke criticus deed z'n best om mij te behoeden voor de publieke schandpaal. Deze kast heb ik al tijden voor me uitgeschoven. Ik nam even een ademruimte en observeerde de gedachten die bovenkwamen bij het plan om de kast op te ruimen: "dit is monnikenwerk, wat een troep!!" "Dit krijg je nooit voor elkaar!" "Al die spullen heb je toch nodig, en bovendien al had je ze niet nodig, weggooien kun jij helemaal niet..." Goed, dat zijn dus mijn gedachten. Waarvan akte. Prima, dan weet ik dat ook weer. Nu kon ik gaan opruimen. "Stapje voor stapje", nam ik mij voor. Onderaan beginnen leek mij het best. Dus daar ging ik. Ik haalde alles uit de kast, en wat kwam ik tegen? Een heeeeeeeleboel lege eierdozen! En een aantal flesjes bier van verschillend promillage die bijna allemaal over de datum waren. Dat ruimde wel lekker op! Verder stonden er nog een paar flessen frisdrank, waarvan twee die wel heel ruim over de datum waren. De innerlijke criticus verbiedt mij nu om te zeggen hoe lang, maar ga er maar vanuit dat het lang was. Ik ben niet zo bang aangelegd als het om houdbaarheidsdata gaat, maar dit leek me gewoon echt niet lekker meer. Een aantal flesjes durfde ik nog wel op te drinken, dus die mochten vooraan staan, zodat ik ze niet weer zou vergeten. Dit ging eruit: ![]() Na overleg met manlief bleek dat hij nog geen afscheid kon nemen van het dienblad, en ook de eierdozen had hij willen bewaren om te gebruiken als hij met dochter 1 ging knutselen. Hij was het er gelukkig mee eens dat dit toch wel erg veel eierdozen waren die hij nooit allemaal ging gebruiken. Dus we bewaarden er 3. De rest gaat of naar het kinderdagverblijf, of, als ze het daar niet kunnen gebruiken, bij het oud papier. Het dienblad wordt als compromis opgeborgen op een andere plek. En dan hiernaast het eindresultaat van de dag: Voorraad - deel 2 Gister ging ik verder waar ik gebleven was. De onderste plank was eigenlijk snel klaar, dus ik besloot er 3 in 1 te doen. Het is even zoeken naar een handige bestemming voor de planken. Op dit moment heb ik het ingedeeld zoals ik dénk dat handig is, maar of dat zo is, zal de tijd mij wel leren. De tweede plank wordt de 'apparaten-plank'. Een paar dingen uit de kast verhuisden naar een andere plek in huis. Blijken ze daar na 3 maanden vanaf nu ook niet gebruikt te worden, dan gaan ze weg. Na een half uur opruimen en schuiven zag de kast er zó uit: ![]() Hier kan ik prima mee leven.
1 Comment
Awina
2/11/2016 20:05:35
Haha, goh, wat een schande, zo zien mijn keukenkasten er noooooit uit!
Reply
Leave a Reply. |
AuteurLaura, getrouwd, moeder van 2 dochters, mindfulnesstrainer en geen opruimwonder. Met een vriendelijke houding naar mezelf oefen ik elke dag 1 tot 30 minuten met loslaten door één klein deel van mijn huis op te ruimen. Archieven
February 2016
Categorieën |