De grote wisseltruc - slot

Vandaag was een lekker opruimdagje. Sowieso merk ik dat ik steeds meer in een flow kom als het om opruimen gaat. Ik neem sneller even een rondslingerend voorwerp mee naar de kamer waar het hoort, ik denk minder vaak: "ach, dat komt straks wel, als ik toch naar de ...kamer ga". In plaats daarvan betrap ik mezelf steeds vaker op de gedachte: "ik leg het gelijk even waar het hoort, dan is het maar weer opgeruimd." Het resultaat is dat ik sneller het huis weer aan kant heb. Wat ook echt scheelt, is dat meer dingen een vaste plek krijgen, die ook nog eens makkelijker toegankelijk is. Wat dus meer uitnodigt tot opruimen. Dit alles zorgt voor meer positieve gedachten over mezelf en over mijn huis, en die zorgen op hun beurt weer voor optimisme en veel energie. En, je raadt het al... dat maakt het weer makkelijker om op te ruimen. Ziehier de positieve vicieuze cirkel.

Vandaag heb ik de kledingkast van dochter 1 afgemaakt. In de lades zaten ook spullen die niet meer voor dochter 1 zijn. Die heb ik dus naar de andere commode verhuisd. Verder kwam ik nog een paar attributen tegen die ik niet meer denk te gaan gebruiken, maar die nog wel in prima staat zijn. Die staan op de lijst om weggegeven te worden. Dat ruimt ook lekker op. Boven- en onderin de kast staan nog wel een aantal zaken die ik liever ergens ander zou zien. Maar daar is op dit moment geen plek. Dat moet dus wachten tot ik die plekken tot kastje maak. Geeft niet. Voor nu is het helemaal goed zo.

Ik merk trouwens ook, na mijn gedachten over het wegdoen van gekregen spullen aan het www toevertrouwd te hebben in een van mijn vorige stukken, dat ik makkelijker ga denken over het weggeven van die categorie spullen. Het fenomeen 'schuldgevoel' is mij niet onbekend, terwijl ik rationeel wel weet dat het vaak buitenproportioneel groot is. Natuurlijk, schuldgevoel heeft een functie, en gedachten over sociaal gedrag ook, maar het vertelt je maar weinig over wat de ander écht denkt en voelt ten aanzien van jouw gedrag. Het vertelt je daarentegen heel veel over jezelf.

Afijn, genoeg gefilosofeer. Terug naar het opruimen. De kleding heb ik opnieuw in de kast gelegd, de lades zijn nu beter benut, en de inhoud van de kast die niet weg mocht, ligt op een andere plek. Toegegeven, het kostte me iets meer dan een half uur (niet eens zo gek veel meer). Maar: ik had de tijd en ik was lekker bezig. Kast afgerond. Ik ben benieuwd welk kastje morgen mijn aandacht trekt!